Ο Ιερός Ναός του Αγίου Χαραλάμπους Νέας Σμύρνης, βρίσκεται στο χώρο του Ιωσηφογλείου Ιδρύματος και φέρει το όνομα του ιδρυτή και ευεργέτη του Ιδρύματος Χαράλαμπου Ιωσηφόγλου.
Ο Ναός, σταυροειδής με τρούλο, είναι χωρητικότητας εκατόν πενήντα ατόμων. Στη στέγη του διαγράφονται οι κεραίες του σταυρού με την αμφικλινή κεραμοσκεπή.
Ο Ναός φέρεται ότι θεμελιώθηκε μετά το 1928, ενώ οι εργασίες για την ολοκλήρωσή του συνεχίστηκαν και κατά το 1932, όπως δείχνει και η εντοιχισμένη μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει: «ΕΓΕΝΕΤΟ ΔΑΠΑΝΑΙΣ ΟΜΗΡΟΥ Χ. ΙΩΣΗΦΟΓΛΟΥ ΕΝ ΕΤΕΙ 1932». Την ίδια χρονιά έγιναν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο.
Αρχικώς, ως μικρός οικίσκος, εξυπηρετούσε τις λατρευτικές ανάγκες των τροφίμων του Ιδρύματος, που έφτασαν στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή.
Ο Όμηρος Ιωσηφόγλου (ο γιος του Χαράλαμπου Ιωσηφόγλου) ήθελε να ολοκληρωθεί η κατασκευή του Ναού όσο το δυνατόν το γρηγορότερο, γεγονός που επεδίωξε με παράλληλες, ξεχωριστές συμφωνίες που έκανε με τους εργολάβους για το κτίριο, τα μωσαϊκά, το τέμπλο, τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και την αγιογράφησή του. Η τελευταία περιορίζεται στον Παντοκράτορα του τρούλου και την Πλατυτέρα, με την επικρατούσα τεχνοτροπία της εποχής του.
Οι Ιεράρχες, στην κόγχη του Ιερού Βήματος είναι αντίγραφα παλαιότερων αγιογραφιών και οι μεγαλύτερες φορητές εικόνες στον υπόλοιπο Ναό είναι βυζαντινής τεχνοτροπίας.
Στο κέντρο του Ναού, η εικόνα του Αγίου Χαράλαμπου φέρει επάργυρο ανάγλυφο, με παραστάσεις του μαρτυρίου του, που συμπληρώνεται στο επάνω μέρος της με μεταλλικά τεμάχια από τέσσερεις άλλες εικόνες.
Σύμφωνα με την επιγραφή, η επαργύρωση της εικόνας έγινε με τη συνδρομή και δαπάνη των «εν Καλλιουπόλη ευσεβών χριστιανών εν έτη ΑΩΛΗ» (1338).
Ο χώρος γύρω απ’ τον Ναό περιτειχίζεται με διαχωριστικό κιγκλίδωμα προς την πλευρά του Ιδρύματος και μαντρότοιχο από τη νότια, τη βορινή και την ανατολική πλευρά. Η αυλή του είναι κατάφυτη από δέντρα, καλλωπιστικούς θάμνους και λουλούδια, που δημιουργούν ένα ευχάριστο περιβάλλον. Στη βορειοανατολική πλευρά υπάρχουν μικρά δωμάτια που χρησιμοποιούνται ως γραφεία του Ναού, για μαθήματα Κατηχητικού Σχολείου και μικρό Αρχονταρίκι. Στην ανατολική πλευρά, πίσω από το Ιερό Βήμα, υπάρχουν οι τάφοι των μελών της οικογένειας Ιωσηφόγλου, με την εξής χρονολογική σειρά:
Χαρίκλεια Χ. Ιωσηφόγλου (1923), Χαράλαμπος Ι. Ιωσηφόγλου (1931), Όμηρος Ιωσηφόγλου (1965) και Πόπη Ομήρου Ιωσηφόγλου (1980).
Μετά το μεγάλο σεισμό του 1999, ο Ναός υπέστη σοβαρές ζημιές και παρέμεινε κλειστός μέχρι τα Χριστούγεννα του 2002, ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές και να δοθεί και πάλι στους πιστούς για λατρεία.
Πηγή: https://www.imns.gr
